(16) Dagegen scheute man im Freien das Fallen der noch so leichten und ausgebrannten Bimssteine. Er besann sich einen Augenblick, ob er zurcksegeln solle, bald aber sagte er dem Steuermann, der ihm dazu riet: "Mit den Tapferen ist das Glck, fahre zu Pomponianus!" (20) Als es Tag wurde, der dritte, von dem an gerechnet, den er zuletzt gesehen hatte, fand man seinen Krper unversehrt, unverletzt und bedeckt, so wie er bekleidet war, einem Schlafenden hnlicher als einem Toten. Plinius (17) Ich knnte mich rhmen, dass mir in dieser groen Gefahr nicht ein Seufzer, nicht ein unmnnlicher Laut entfahren sei, wenn ich nicht in der Erwartung, dass ich mit der Welt, und die Welt mit mir untergehe, den drftigen aber doch wirksamen Trost fr meinen Tod gefunden htte. Maar de ruimte die toegang gaf tot het vertrek raakte vol met een mengsel van as en puimsteen. Want zij breidde zich uit, als het ware met een zeer lange stam, zich verheffend in de hoogte, met zekere takken, ik geloof, omdat zij ijler werd in de breedte, naar buiten gedreven door een nog nieuwe luchtstroom, vervolgens omdat deze [luchtstroom] zwakker wordt, beroofd of zelfs overwonnen door haar eigen gewicht, soms wit, soms vuil en vol vlekken, al naar gelang zij aarde of as omhoog had gebracht. [2] ), (opslagsform: mors) De nonae was bij maanden met 29 maanden de 5e dag, bij maanden met 31 dagen de 7e dag. Was immer aber die Ursache sei, entreie mich dieser Qual! Het gaf een helder, stralend licht, wat nog versterkt werd door het nachtelijk duister. Nam longissimo velut trunco elata in altumquibusdam ramis diffundebatur, credo quia recenti spiritu evecta, dein senescente eo destituta aut etiam pondere suo victa in latitudinemvanescebat, candida interdum, interdum sordida et maculosa prout terram cineremve sustulerat. (2) Quamvis enim pulcherrimarum clade terrarum, ut populi ut urbes memorabili casu, quasi semper victurus occiderit, quamvis ipse plurima opera et mansura condiderit, multum tamen perpetuitati eius scriptorum tuorum aeternitas addet. O. Schnberger: Die Vesuv-Briefe des jngeren Plinius (VI 16 und 20), in: Gymnasium 97, 1990, 526-548. (14) Vix consideramus, et nox non qualis inlunis aut nubila, sed qualis in locis clausis lumine. De geschiedschrijver Tacitus heeft Plinius gevraagd om informatie over de dood van zijn oom Plinius Maior, de schrijver van Naturalis Historia, een geleerd en omvangrijk werk over de natuur. elata Verwijst naar nubes (vorige zin), recentie spiritu participiumconstructie bij evecta. efterkommere Wir setzten uns in den Hof, der in migem Abstand die Huser von dem nahen Meer trennte. Muren en daken leken losgeraakt, het was alsof ze heen en weer zweefden. Gezamenlijk overleg. 114). Komm, oder ich kehre dorthin zurck, woher ich so unbesonnen weggeeilt bin, wenn auch nur, um zu erfahren, ob du mir, wenn du ohne mich in Rom bist, hnliche Briefe schickst. Vale. linius epistulae boek 6.16 par. Haec nequaquam historia digna non scripturus leges et tibi scilicet, qui requisisti. En het allermeest gelukkig de mensen aan wie beide is gegeven! De bekendste twee brieven uit de Epistulae staan in boek VI. (adj brugt som sb i m.pl.dat/abl), (opslagsform: possum) (adv, indekl. The consent submitted will only be used for data processing originating from this website. Sie fhrten Wasser bis zu 100 km weit (zum Beispiel die Eifelwasserleitung) meist unterirdisch, teilweise aber auch ber Brcken in grere Stdte des rmischen Reiches. Abfolge von schlecht klingenden Lauten. (7) Magnum propiusque noscendum ut eruditissimo viro visum. Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like poscere, ramus, pondus and more. trepidantem gesubstantiveerd participium, (ut)leniret coniunctivus finalis, lotus =lautus Compare And Contrast The Central Features Of Andean Societies,
Brae Burn Membership Cost,
Maggie Wilson And Georgina Wilson Relationship,
Langston Howarth,
Martha Grimes Obituary,
Articles P